24 Νοε 2016

Αντιμέτωπος με τους παιδικούς μου φόβους

Τι έγινε θα πείτε ξαφνικά, το olatsaba έγινε blog ψυχολογίας; Όχι ηρεμήστε, αφορά τρεις ταινίες που τις φοβόμουν τόσο πολύ σαν παιδί και που πρόσφατα τις ξαναείδα, ενήλικος γαρ. Ήθελα να δω πως θα νιώσω!

Superman III, η σκηνή που το υπερμηχάνημα τραβάει μέσα την τύπισσα και τη μετατρέπει σε ένα τρομακτικό ρομπότ. Ε λοιπόν ακόμα και σήμερα στα 40 μου, μου ήρθε αυτή η ανατριχίλα, θυμήθηκα τον φόβο μου, ενώ η σκηνή είναι αντικειμενικά ψιλοαστεία και η ταινία γυρισμένη το 1983 με ότι ειδικά εφέ υπήρχαν τότε.

The Beyond / Η 7η Πύλη Της Κολάσεως (1981), cult ταινία πλέον, με εφέ της πλάκας αλλά πραγματικά η σκηνή με τον ζωγράφο, ακόμα γαμάει! Ανατριχίλα λέμε!

The Cassandra Crossing, ταινία του 1976, συνομήλικη μου, για ένα τρένο όπου οι επιβάτες εκτέθηκαν σε θανατηφόρο ιό και το τρένο κατευθύνεται προς ένα επικίνδυνο πέρασμα. Γαμάτη για την ηλικία της, με τρόμαζε πολύ η σκηνή που τελικά η γέφυρα καταρρέει και παίρνει στο θάνατο τους επιβάτες (πιάνεται spoiler 40 ετών;). Βλέποντας τη πρόσφατα, γέλιο μου προκάλεσε, αλλά κάθε φορά που σκέφτομαι τον ελληνικό τίτλο της ταινίας ακόμα μου προκαλεί δέος! "Το πέρασμα της Κασσάνδρας",. Γαμάτο???