Έτσι μου κάπνισε και άρχισα να βλέπω την ταινιοθήκη του Θανάση Βέγγου, αυτού του κορυφαίου Έλληνα ηθοποιού, του γελωτοποιού που μεγάλωσε γενιές και γενιές.
Τον απόλαυσα σε όλες αυτές τις ταινίες (είτε δικές του παραγωγές, υπό την γαμάτη εταιρία "ΘΒ ταινίες γέλιου") είτε της Φίνος Φιλμς, να τρέχει, να μοχθεί, να τον εξαπατούν, να τον ταλαιπωρούν, να του λένε ψέματα αλλά στο τέλος να τα καταφέρνει. Πάντα με καλό τέλος, πάντα με ωραίες γυναίκες δίπλα του (Άννα Φόνσου μικρή στο "Ποιός Θανάσης", Γκιζέλα Ντάλι στο "Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης", Αιμιλία Υψηλάντη στο "Ο Θανάσης, Η Ιουλιέτα και τα λουκάνικα", η πάντα γυναικάρα Βίνα Ασίκη στο "Τρελός και πάσης Ελλάδος", το απόλυτο θηλυκό Τζένη Καρέζη στο "Η νύφη το σκασε", Ρία Δελούτση στο "Φανερός πράκτωρ 000"), όλος αυτός ο καιρός που για λίγα λεπτά την ημέρα χάζευα και από λίγο τις ταινίες του, έκλαψα από τα γέλια και από τη συγκίνηση με αυτό που κατάφερε αυτός ο άνθρωπος. Το να ταυτιστεί τόσο πολύ με τους ρόλους του και με τον πραγματικό του εαυτό, το να καταφέρει να μείνει τίμιος σε μια τόσο βρώμικη μπιζνα μέχρι το τέλος και το να μνημονεύεται από χιλιάδες κόσμο, χρόνια μετά το θάνατό του.
Ακόμα και την ξενολαγνεία των ταινιών του απόλαυσα. Ήταν δημοφιλής ο James Bond στο εξωτερικό, δώστου 2 ταινίες πράκτωρ 000, δώστου τον ντετέκτιβ που έψαχνε τον πατέρα του στο "Τρελλός παλαβός και Βέγγος" να τον λένε Τζείμς Μποντόπουλο. Ήταν δημοφιλής ο Ρόκυ; δώστου ο Θανάσης να τρέχει στα σκαλιά μπροστά στο Ζάππειο με την κλασική γκρι φόρμα και αργότερα στην ίδια ταινία να χορεύουν το "Eye of the tiger". Ζεν πρεμιέ ο Μάρλον Μπράντο? "Τύφλα να χει ο Μάρλον Μπράντο"!!!!
Ο άνθρωπος πρόσθεσε φράσεις στην καθομιλουμένη μας..."Ξέρεις από βέσπα;", "Βουρ!!", "έτσι όπως πάμε θα το δεις και το πουλάκι", "τρέχει σαν το Βέγγο", "Καλέ μου άνθρωπε", "Μουλάρι ο Αστραχάν" κλπ.
Ομως γελιέστε αν νομίζετε ότι οι ταινίες του Βέγγου ήταν γελοίες και επιφανειακές. Δείτε τον εξευτελισμό του ανθρώπου στο "πάρε το όπλο σου", την απόλυτη θλίψη στο "σφίξε κι άλλο το ζωνάρι", την στεναχώρια και την απογοήτευση στο "το μεγάλο κανόνι". Μιλάμε για μεγάλες ερμηνείες, ενός μεγάλου ηθοποιού.
Ψάχνετε για ιστορικά μηνύματα? Δείτε το "ψηλά τα χέρια Χίτλερ", το "τι έκανες στον πόλεμο Θανάση", το "στην χώρα της σφαλιάρας", για να δείτε την άποψη του καλλιτέχνη για την κατοχή´και την Χούντα.
Φτηνές, απλοϊκές παραγωγές, κάποιες φορές κακόμοιρες σαν τον ήρωά τους, με λάθη, κενά, αλλά ΤΕΛΕΙΕΣ. Μην το ψάχνετε, ήταν τέλειες.
κύριε Θανάση Βέγγο, έτσι από το πουθενά, χωρίς κάποιο λόγο εορτασμού ή ενθύμησης, σε ευχαριστώ για όλα.
Τον απόλαυσα σε όλες αυτές τις ταινίες (είτε δικές του παραγωγές, υπό την γαμάτη εταιρία "ΘΒ ταινίες γέλιου") είτε της Φίνος Φιλμς, να τρέχει, να μοχθεί, να τον εξαπατούν, να τον ταλαιπωρούν, να του λένε ψέματα αλλά στο τέλος να τα καταφέρνει. Πάντα με καλό τέλος, πάντα με ωραίες γυναίκες δίπλα του (Άννα Φόνσου μικρή στο "Ποιός Θανάσης", Γκιζέλα Ντάλι στο "Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης", Αιμιλία Υψηλάντη στο "Ο Θανάσης, Η Ιουλιέτα και τα λουκάνικα", η πάντα γυναικάρα Βίνα Ασίκη στο "Τρελός και πάσης Ελλάδος", το απόλυτο θηλυκό Τζένη Καρέζη στο "Η νύφη το σκασε", Ρία Δελούτση στο "Φανερός πράκτωρ 000"), όλος αυτός ο καιρός που για λίγα λεπτά την ημέρα χάζευα και από λίγο τις ταινίες του, έκλαψα από τα γέλια και από τη συγκίνηση με αυτό που κατάφερε αυτός ο άνθρωπος. Το να ταυτιστεί τόσο πολύ με τους ρόλους του και με τον πραγματικό του εαυτό, το να καταφέρει να μείνει τίμιος σε μια τόσο βρώμικη μπιζνα μέχρι το τέλος και το να μνημονεύεται από χιλιάδες κόσμο, χρόνια μετά το θάνατό του.
Ακόμα και την ξενολαγνεία των ταινιών του απόλαυσα. Ήταν δημοφιλής ο James Bond στο εξωτερικό, δώστου 2 ταινίες πράκτωρ 000, δώστου τον ντετέκτιβ που έψαχνε τον πατέρα του στο "Τρελλός παλαβός και Βέγγος" να τον λένε Τζείμς Μποντόπουλο. Ήταν δημοφιλής ο Ρόκυ; δώστου ο Θανάσης να τρέχει στα σκαλιά μπροστά στο Ζάππειο με την κλασική γκρι φόρμα και αργότερα στην ίδια ταινία να χορεύουν το "Eye of the tiger". Ζεν πρεμιέ ο Μάρλον Μπράντο? "Τύφλα να χει ο Μάρλον Μπράντο"!!!!
Ο άνθρωπος πρόσθεσε φράσεις στην καθομιλουμένη μας..."Ξέρεις από βέσπα;", "Βουρ!!", "έτσι όπως πάμε θα το δεις και το πουλάκι", "τρέχει σαν το Βέγγο", "Καλέ μου άνθρωπε", "Μουλάρι ο Αστραχάν" κλπ.
Ομως γελιέστε αν νομίζετε ότι οι ταινίες του Βέγγου ήταν γελοίες και επιφανειακές. Δείτε τον εξευτελισμό του ανθρώπου στο "πάρε το όπλο σου", την απόλυτη θλίψη στο "σφίξε κι άλλο το ζωνάρι", την στεναχώρια και την απογοήτευση στο "το μεγάλο κανόνι". Μιλάμε για μεγάλες ερμηνείες, ενός μεγάλου ηθοποιού.
Ψάχνετε για ιστορικά μηνύματα? Δείτε το "ψηλά τα χέρια Χίτλερ", το "τι έκανες στον πόλεμο Θανάση", το "στην χώρα της σφαλιάρας", για να δείτε την άποψη του καλλιτέχνη για την κατοχή´και την Χούντα.
Φτηνές, απλοϊκές παραγωγές, κάποιες φορές κακόμοιρες σαν τον ήρωά τους, με λάθη, κενά, αλλά ΤΕΛΕΙΕΣ. Μην το ψάχνετε, ήταν τέλειες.
κύριε Θανάση Βέγγο, έτσι από το πουθενά, χωρίς κάποιο λόγο εορτασμού ή ενθύμησης, σε ευχαριστώ για όλα.
