Δεν υπάρχει χρόνος πια ούτε να φτύσω, πόσο μάλλον να δω σινεμά, η γυναίκα μου όμως γνωρίζοντας ότι είμαι λάτρης του ταινιών Rocky (αρα και των Creed) το κανόνισε ώστε να πάμε χτες βράδυ σινεμαδάκι, για το Creed III, το πρώτο μάλιστα που δεν θα έχει τον Rocky.
Σημαντική η απουσία του, αλλά ήταν ωραίο. Μου θύμισε τον 13χρονο που έβγαινε δακρυσμένος από το θερινό σινεμά στις Σπέτσες έχοντας μόλις δει το Rocky V, μου θύμισε το ριαδιόφωνο που έπαιζε το No easy way out (Rocky IV soundtrack) οταν έπρεπε να αποφασίσω για την εγχείριση bypass του πατέρα μου και διάφορα άλλα.
Δεν ξεχνώ πως το πρώτο Rocky βγήκε στις αίθουσες το 1976, την ίδια χρονιά που γεννήθηκα εγώ. Καμίας σημασίας θα μου πείτε, κάνετε λάθος θα σας πω. Και οι 2 είναι ιστορίες underdogs, που προσπαθούν να τα καταφέρουν σε έναν γαμημένο κόσμο.
Μου άρεσε αρκετά αν κ αλλάζει το σκηνικό, Los Angeles αντί για Philadelphia... κλπ κλπ... του έλειπε όμως ένα καλύτερο εμφατικότερο soundtrack...
Δεν πειράζει ας είμαστε καλά να πάμε να δούμε και το Creed IV....
