Τα τελευταία 3 χρόνια σύγκρινα διαρκώς το ταλαίπωρο μικρό και τίμιο 2ο αμάξι της οικογένειας, ένα Hyundai Getz του 2003 με το νεότερο καλύτερο ταχύτερο και ασφαλέστερο Citroen C4 του 2010.
Μονίμως γκρίνιαζα για τα πεντάλ του Γκετζ, το τιμόνι, το μοχλό ταχυτήτων, τα ηλεκτρικά του που τα μισά δε δούλευαν κλπ. Σε σύγκριση με το c4 ήταν η μέρα με τη νύχτα. Το είχα καημό να το αντικαταστήσω.
Το φερε η μοίρα και κατάφερα να το αντικαταστήσω με ένα Volvo XC40 (2018). Ενα αμάξι αγρατζούνιστο, με ελάχιστα χιλιόμετρα που θα έπαιρνε τη θέση του citroen σαν το "καλό οικογενειακό αμάξι" με το citroen να αναλαμβάνει από πίσω τη λάντζα.
Άρχισα λοιπόν να οδηγάω μόνο το Volvo, γοητευμένος από το τιμόνι, την πέδηση, το κιβώτιο, τον εξωτερικό και εσωτερικό φωτισμό, τις οθόνες, την ασφάλεια (ενεργητική και παθητική), ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΤΑ βασικά.
Ώσπου τις προάλλες πήγα να πάρω το Citroen για μια δουλίτσα και συνειδητοποίησα ότι το τιμόνι δεν έστριβε, το κιβώτιο ήταν μαλακία, τα φρένα δεν σε μάζευαν τόσο καλά... λίγο πολύ ότι έκραζα το Getz στη σύγκριση με το Citroen, το βρήκα μπροστά μου....!!!!!
Σημείωση πως το Citroen το αγαπάω πολύ, μεγάλωσε τα παιδιά μου, εχουμε ταξιδέψει πολύ, ζημιές δεν έχει βγάλει και πάντα εκτιμούσα τις επιδόσεις και την ασφάλειά του. Τώρα να μπω πάλι σε τριπάκι να αλλάξω και το Citroen δεν γίνεται...
Αντε γαμήσου λοιπόν ρε volvo, μας κάβλωσες πρωινιάτικα!!!!!!!!!!!
