24 Απρ 2017

Alan, wake up

Αισθάνομαι πλήρως γοητευμένος από αυτή την παιχνιδάρα. Την πρωτοέπαιξα το 2010 όταν και κυκλοφόρησε αποκλειστικά για το XBOX 360 αλλά τότε δεν του είχα δώσει τόση σημασία. Ήταν πρωτοποριακό, αλλά 7 χρόνια πριν, ήθελα να έχουν όλα νόημα και τα πάντα να εξηγούνται στα σενάρια.



Τώρα, ψάχνοντας κάτι να παίξω στο xbox one, είδα ότι μαζί με το πολύ καλό Quantum Break δίνουν και κωδικό για το Alan Wake μαζί με τα DLC του. Άρπαξα άμεσα την ευκαιρία και βρέθηκα και πάλι βυθισμένος σε αυτό το μελαγχολικό, αγχωτικό αριστούργημα! Βλέποντας το με πιό έμπειρα μάτια και χωρίς να με νοιάζει το να βγάζουν όλα νόημα το απόλαυσα από την αρχή μέχρι το τέλος.

Μιλάμε για αριστούργημα. Το studio Remedy έσπειρε πραγματικά (έχουν φτιάξει και τα Max Payne). Μόνο αν το παίξετε θα αισθανθείτε την ανάγκη να τρέξετε προς εκείνο το μοναχικό φως εκεί μακρυά, κρατώντας μόνο το φακό για να σωθείτε από το σκοτάδι. Μόνο αν το παίξεις αισθάνεσαι την ικανοποίηση να σε λούζει το φως που προανέφερα, όταν καταιδρωμένος καταφέρεις να φτάσεις.



Αρκετά τρομακτικό, απίστευτα δεμένο σαν δημιούργημα, με 7 χρόνια στην πλάτη, το θεωρώ κλασικό.

Πραγματικά η συμβατότητα του xbox one με το παλιό 360, είναι το μόνο πλεονέκτημά του έναντι του κυρίαρχου Playstation. Και εμένα με ξέρετε, είμαι σονάκιας.

Θα έρθει και η ώρα του PS4, όταν έρθουν και τα νέα uncharted, the last of us2, god of war.... για τώρα... xbox one!                                                   

19 Απρ 2017

Άνοιξη ξανά

κάπως έτσι αρχίζει το ρεφρέν του "Κάνω μια ευχή" των Εξόριστων, αλλά δεν γράφω για αυτό, γράφω για τις νεραντζιές που ανθοφόρησαν, για τις μυρωδιές της άνοιξης που ακόμα και στην τσιμεντούπολη είναι έντονες, για την όσφρηση που μου θυμίζει ότι κάποτε ήμουν παιδί και κάποτε είχα χωριό...

1 Απρ 2017

Then and now


then


...now...