Βλέποντας την ταινία Everest, μετά την θλίψη, ήρθε και εγκαταστάθηκε μέσα μου, ένα τεράστιο αναπάντητο ερώτημα... ΓΙΑΤΙ;;;;;
οκ ο Hillary το 1953 το ανέβηκε για πρώτη φορά και μπράβο του. Μάλιστα ένα μονοπάτι, δύσκολο, εκεί προς το τέλος, πήρε το όνομά του. Όλοι οι υπόλοιποι ορειβάτες και αναρριχητές, γιατί θέλουν διακαώς να ανέβουν; 10.000+ άτομα το επιχείρησαν, 2.500 το κατάφεραν, κάμποσοι πέθαναν. Το βουνό είναι ανθρωποφάγο... Τόσο ψηλά δε φτάνει ελικόπτερο, πάνω από τις 8.000 μ. είναι ζώνη θανάτου.
Το γιατί, πραγματικά με ξεπερνάει. Βλέποντας τις κακουχίες, την απίστευτη ταλαιπωρία και φθορά στην οποία μπαίνει το ανθρώπινο σώμα, τα χρήματα που κοστίζει, ρε γαμώτο, δεν αξίζει τον κόπο. Ειδικά με τόσο ρίσκο...
Πραγματικά μπράβο σε όσους τα κατάφεραν, αλλά ποιος παρηγορεί αυτούς που άφησαν πίσω όσοι πέθαναν;;;
