Καλό ταξίδι, να δώσεις χαιρετίσματα στον Dio....

Το παλιό κασετόφωνο

Περίπου 30 χρόνια πριν, ένα Σάββατο πρωί, μπαίνει ο μπαμπάς στο σπίτι με ένα ολοκαίνουριο φορητό κασετόφωνο. Μέσα είχε αυθεντική κασέτα "Best of Boney M". Έπαιζε λοιπόν, Rasputin, Daddy Cool, και ο μπαμπάς με το κασετόφωνο στον ώμο, ξεσήκωσε τα μικρά παιδιά του, που το έριξαν σε ένα ξέφρενο, ευχάριστο χορό που έχουν ακόμα και σήμερα να το θυμούνται.


30 χρόνια μετά λοιπόν, το ένα παιδί, μπαμπάς σήμερα, έκανε το ίδιο ....περίπου... μικρό στερεοφωνικό, με usb & card reader, φορτώνει στο καρτάκι Boney M και το βάζει να παίξει στο δωμάτιο των παιδιών... τη συνέχεια λίγο πολύ την φαντάζεστε... αν ζούσε ο τότε μπαμπάς και νυν παππούς θα ήταν πολύ χαρούμενος...

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

32 χρόνια μετά - μέρος 3ο

Τι φοράμε αυτές τις ημέρες;

εύκολη η απάντηση......

32 χρόνια μετά - μέρος 2ο

Κοιτώντας τα πάλι, σαν να ζωντανεύουν, να θέλουν να βγούν από τα κουτιά να πετάξουν, να λάβουν μέρος στις επικές σκηνές που μας μεγάλωσαν...

32 χρόνια μετά - μέρος 1ο

Δεν θυμάμαι πολλά από το 1983, όταν προβλήθηκε η επιστροφή των Τζεντάι, ήμουν 7, θυμάμαι όμως το δέος... αυτό που ξέρω είναι ότι 32 χρόνια μετά έρχεται η συνέχεια του Star Wars, κομμάτι του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού πλέον και θα είμαι εκεί, πάλι εκεί να το δω να το καμαρώσω να συγκινηθώ...

Η νεκρανάσταση!

Καιρό είχα να ανάψω το xbox 360 μου και όπως όλα έδειχναν θα το έτρωγε το μαύρο σκοτάδι καθώς τώρα πιά, ούτε χρόνος να μαζέψω τους beer4 να τζαμάρουμε στο guitar hero, ούτε καινούρια παιχνίδια βγαίνουν. Ήρθε η εποχή του xbox one βλέπετε...

Και ξαφνικά, από το πουθενά πετιέται το γαμάτο rise of the tomb raider... ήξερα ότι θα είναι xbox αποκλειστικότητα αλλά ποτέ δεν περίμενα ότι θα το έβγαζαν για το πολυκαιρισμένο 360...

Οι κινήσεις βέβαια ήταν συγκεκριμένες... imars release, imgburn κλπ κλπ... μια τελευταία βόλτα για το 360!

Inside out - Μιά ταινία, θεραπεία!!!

Πάντα μου άρεσαν οι ταινίες της Disney/Pixar, τις θεωρούσα ευφυείς, ευχάριστες και πρωτότυπες... Αλλά αυτό το inside out πραγματικά είναι ότι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει... η λέξη μεγαλοφυές δεν το περιγράφει ακριβώς... είναι ότι χρειάζεται το παιδί από πλευράς ψυχαγωγίας και ταυτόχρονα περνάει και τρομερά σημαντικά μηνύματα στο ενήλικο που θα το δει. Κάνει το παιδί να γελάει και να διασκεδάζει και ταυτόχρονα βάζει τον ενήλικο στη διαδικασία να σκεφτεί και να απασχοληθεί με τη συμπεριφορά του και πως αυτή διαμορφώνεται...

Ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες, χαρτογράφησε τον εγκέφαλο με τρομερά αποδοτικό και έξυπνο τρόπο. Βλέποντας το με τον γιό μου αρκετές φορές, η κάθε φορά έχει και κάτι να μου δώσει, μιά μικρή λεπτομέρεια, μιά νέα πληροφορία που ήταν κρυμμένη...

Μπράβο τους λοιπόν για την ιδέα, την υλοποίηση, τη μουσική, ακόμα και για την ελληνική μεταγλώττιση...

υ.γ. δείτε επίσης το 4λεπτο που συνοδεύει το bluray και λέγεται "Riley's first date". Αυτό είδα εγώ πρώτο και αμέσως κατάλαβα ότι έχουμε να κάνουμε με μεγάλη δημιουργία... οσκαρική....

Let's go Konaspr!!!

Επιτέλους , μιά ταινία της προκοπής που δεν είναι remake...

Πρωτότυπη

Ευχάριστη

Καλογυρισμένη

To soundtrack της αποχώρησης!!!!!

1. Hammerfall - Never, ever
2. Hammerfall - Always will be
3. Notis Sfakianakis - Δεν θα πας πουθενά
4. Hammerfall - Dreams come true


υ.γ. καραψαγμένο καραλολ ποστ για ενημερωμένους!!

Back to the future!!!

KAI TO TRAILER!!!!!!!!

Ρίγη, συγκίνηση, προσμονή...

TO POSTER!!!!!!!

Και έρχεται και το trailer.....

Γιατί;;;;;;;;;

Βλέποντας την ταινία Everest, μετά την θλίψη, ήρθε και εγκαταστάθηκε μέσα μου, ένα τεράστιο αναπάντητο ερώτημα... ΓΙΑΤΙ;;;;;

οκ ο Hillary το 1953 το ανέβηκε για πρώτη φορά και μπράβο του. Μάλιστα ένα μονοπάτι, δύσκολο, εκεί προς το τέλος, πήρε το όνομά του. Όλοι οι υπόλοιποι ορειβάτες και αναρριχητές, γιατί θέλουν διακαώς να ανέβουν; 10.000+ άτομα το επιχείρησαν, 2.500 το κατάφεραν, κάμποσοι πέθαναν. Το βουνό είναι ανθρωποφάγο... Τόσο ψηλά δε φτάνει ελικόπτερο, πάνω από τις 8.000 μ. είναι ζώνη θανάτου.

Το γιατί, πραγματικά με ξεπερνάει. Βλέποντας τις κακουχίες, την απίστευτη ταλαιπωρία και φθορά στην οποία μπαίνει το ανθρώπινο σώμα, τα χρήματα που κοστίζει, ρε γαμώτο, δεν αξίζει τον κόπο. Ειδικά με τόσο ρίσκο...

Πραγματικά μπράβο σε όσους τα κατάφεραν, αλλά ποιος παρηγορεί αυτούς που άφησαν πίσω όσοι πέθαναν;;;

Κρατήστε μου θεσούλα!!!

Και με DOLBY ATMOS 128 ηχείων παρακαλώ!!!

Είστε για ταξιδάκι Λονδίνο;

Περιμένω πως και πως την 24η Οκτωβρίου που θα κυκλοφορήσει το Syndicate... δεν παίζω πολύ πιά... ένα παιχνίδι το χρόνο που μπορεί να μου πάρει και 6 μήνες να το τελειώσω... και ίσως έτσι να είναι καλύτερα γιατί το απολαμβάνω...

Λονδίνο αρχές 20ού αιώνα!!! Βιομηχανική επανάσταση... το Assassins creed σε νέα αχαρτογράφητα νερά... για να δούμε! Τρένο, αυτοκίνητο, τηλέγραφος...

Κάρολος Δαρβίνος, Τζακ ο αντεροβγάλτης, Κάρολος Ντίκενς, Βασίλισσα Βικτόρια, ένα σωρό ιστορικοί χαρακτήρες θα παρελάσουν και πάλι... μα πόσο γαμώ...

The triumph of xenbast

Βρήκα ένα κείμενο που είχα γράψει 24/1/2014, καμία, μα καμία σχέση με μουσική γι' αυτό και το αναρτώ εδώ και όχι στο beer4ontour, ήταν ένα κείμενο με αλληγορικό καθαρά περιεχόμενο, λυτρωτικό, απολογιστικό και ελαφρώς απολογητικό, που νομίζω πως ήρθε η ώρα του να έρθει στην επιφάνεια.


Το ποια ήταν η αγαπημένη μπάντα μου το ξέρουν και οι πέτρες. Η αδυναμία μου... Η πιο γαμάτη μπάντα στον κόσμο... Απόλαυσα το όλον της μουσικής τους όσο περισσότερο μπορούσα... Για κάποια χρόνια μου έλεγαν ότι είναι εδώ για μένα και ότι κάθε βράδυ έπαιζαν για την πάρτη μου και ότι ήμουν ο καλύτερος οπαδός. Πέρασε κάποιος καιρός όμως και απομακρύνθηκαν, σταμάτησαν οι ποιοτικές δουλείες εξαφανίστηκαν από προσώπου γης... Έμεινα με εκείνους τους παλιούς δίσκους να τους ακούω, να θυμάμαι τις παλιές ένδοξες στιγμές και να θεωρώ ότι μου χρωστούν μια απάντηση... Που ποτέ δεν πήρα... Σύντομα έφυγαν τα καλά και έμεινε μόνο η πικρή διαπίστωση ότι στις άλλες γειτονικές χώρες οι οπαδοί ήταν καλύτεροι και η ωμή ομολογία ότι ποτέ δεν απόλαυσαν τις συναυλίες στη χώρα μου... 

Πάγωσα μέσα μου, το άφησα να φύγει και έμεινα με την πίκρα και την απορία τόσο καιρό που πλέον έπαψε να έχει σημασία... Άνοιξα τα φτερά μου, έμαθα τι σημαίνει πραγματικά καλή μουσική, γεμάτη καινοτομίες και απλά παρακολουθούσα από απόσταση τις μετριότητες των τελευταίων ετών που παρουσίαζε η εν λόγω μπάντα απολαμβάνοντας ο ίδιος τη πραγματική μουσική που μίλαγε μέσα μου και που δεν θα άφηνα πότε να φύγει.

Πρόσφατα επαναηχογράφησαν τη πρώτη δουλειά τους και έκανα ένα μεγάλο ταξίδι για να τους δω διαπραττοντας σχεδόν απιστία τουλάχιστον στο μυαλό μου από τη πραγματικά σπουδαία μουσική που είναι πλέον στη ζωή μου... Ενώ είδα ότι δεν πάει καλά το πράγμα, τώρα που επανηχογράφησαν και άλλο κλασικό τους άλμπουμ και πάλι θέλησα με πρωτοβουλία μου να τους ακούσω, ξεχνώντας ότι είχε ειπωθεί για μένα στο παρελθόν και κάνοντας μια προσπάθεια για τη δική μου ειρήνη της ψυχής να καταλάβω γιατί με απέρριψαν σαν οπαδό...

Μου καλάρεσε στην αρχή, δυνατή παραγωγή, το άκουσμα παλιών καταπληκτικών κομματιών με γλύκανε και με μαλάκωσε και με έκανε να πιστέψω αρχικά πως η αγαπημένη μου μπάντα επέστρεψε, όχι για να με ξανακερδίσει, ποτέ δεν θα το επέτρεπα, αλλά τουλάχιστον να εξιλεωθεί στα μάτια μου. Μόλις είδα όμως ότι τη θέση του παλιού καλού εξώφυλλου με τις κλασικές σημαίες πήραν νέες ανύπαρκτες μουσικά και συναυλιακά χώρες, τη στιγμή που εγώ τους ανέδειξα σαν μπάντα, αισθάνθηκα προδομένος στην αρχή, δεν άργησα να συνειδητοποιήσω όμως ότι ξεφτίλισαν τους εαυτούς τους, σε μια προσπάθεια να δείξουν ότι ακόμα κρατάνε έπεσαν χαμηλά και αντί να προσπαθήσουν να κάνουν μια δουλειά αντάξια του παρελθόντος τους αυτοί διαλαλούν πόσο μεγάλη μπάντα είναι και τι καταπληκτική φόρμα διανύουν... Παραμύθια...

Για την ηδονή του να είναι αγαπητοί, διάλεξαν να παίζουν μπροστά σε απαίδευτα μουσικά ακροατήρια και να πάνε σε νέες πολιτείες που παλιότερα τις χλεύαζαν και να γλύφουν εκεί που κάποτε έφτυναν...

Τουλάχιστον αν και καθυστερημένα πήρα την απάντηση μου... Δεν άξιζε... Δε μου άξιζε... Βολικά να ξεχάσουν τον πόνο και την αμφισβήτηση στο πρόσωπο μου ως οπαδός και να θυμούνται τις παλιές καλές συναυλίες μόνο και μόνο ώστε να μου πουλήσουν ξαναζεσταμένο φαΐ ως γλυκιά ανάμνηση... 

Η αντίληψη μου και το είναι μου δεν μπορούν να τα δεχτούν αυτά... Δεν υπάρχει περίπτωση να την ξαναπατήσω και δεύτερη φορά...

Έστω και καθυστερημένα... παλιά μου αγαπημένη μπάντα, σε ξεπέρασα...

100 μερούλες μείνανε!!!

Εσύ με τι γυαλιά θα το δεις;;;;

Ειδικά και αλληγορικά εμπνευσμένο!!!

Εδώ και μερικές μέρες ξεκλέβω χρόνο και ασχολούμαι με τη μοναδική σειρά gaming που πλέον με ενδιαφέρει... Assassins Creed Unity...

Απλά καταπληκτικό... τοποθετημένο στο Παρίσι και τις Βερσαλίες κατά την Γαλλική επανάσταση, απόδοση άψογη, γραφικά από άλλο πλανήτη, συναντάς σπουδαίους ανθρώπους της εποχής και γενικά κάνει τα πάντα να σου μεταφέρει πιστά το κλίμα.

Οι τύποι ξέρουν να φτιάχνουν ΑΑΑ παιχνίδια και όλα τα Assassins άντε με εξαίρεση το 3 (Αμερικάνικη επανάσταση) τα βαθμολογώ με 10...

Το Unity είναι τόσο καλοφτιαγμένο που με έκανε και άρχισα να βλέπω ντοκιμαντέρ για τη Γαλλική επανάσταση, για την έλευση του Ναπολέοντα στην εξουσία κλπ....

Ανυπομονώ για το Syndicate που βγαίνει σε κάνα δίμηνο και θα είναι τοποθετημένο στο Βικτωριανό Λονδίνο (αρχές 20ού αιώνα)

Επηρρεασμένος λοιπόν από το όλο κλίμα και χωρίς να δώσω καμία παραπάνω εξήγηση, ποστάρω τους παρακάτω καταπληκτικούς και αγαπημένους μου πίνακες...

Η ελευθερία οδηγεί τον λαό, Ντελακρουά, 1830

Η Ελλάς ευγνωμονούσα, Βρυζάκης, 1858

Αέρα!, Αλεξανδράκης, 1940

Επιστροφή στην πραγματικότητα

Ε ΚΑΙ;;;;;

Η φωτιά σιγοκαίει...

Το κατάστημα θα παραμείνει κλειστό λόγω διακοπών

Έχουμε να κάνουμε μπάνια, έχουμε να πάμε Wacken Open Air, έχουμε να φτιάξουμε κάστρα στην άμμο με τα παιδιά, έχουμε να διαβάσουμε κανά βιβλίο...


Kαλό καλοκαίρι σε όσους το αξίζουν...

Άρχισαν τα όργανα και στις τηλεοπτικές σειρές;;;

Η μαλακία που βάρεσε τον κινηματογράφο, βάρεσε και την τιβι;;

Ξαναζεσταμένα φαγητά μυρίζουν... δείτε εδώ

Επανέρχονται τα prison break, heroes (reborn), x-files και μάλλον έπονται και άλλα.... ήμαρτον...

Στη λεωφόρο των αναμνήσεων...

Πολύ σκληρή για να πεθάνει η Commodore, μπορεί αφενώς να φυτοζωεί, αλλά δεν το βάζει κάτω... μετά τον κλασικό C64, την αξέχαστη AMIGA... ποιός μπορεί να την κακολογήσει ότι και να κάνει... έβγαλε λοιπόν android smartphone...

Pixels!!!

Μιά ταινιούλα που περιμένω πως και πως να δω με τον petbast... μιάς και πρωταγωνιστεί ο αγαπημένος του ΚΑΚΑΝ!!! (Pacman)

Allez le blue

Από τότε που είχαμε τους Γάλλους Σισέ, Γκοβού, Μπουμσόνγκ στην Πανάθα έχω να φορέσω την φανέλα της εθνικής Γαλλίας που έχω...

Μετά τα χτεσινά θα τη φορέσω εξαιτίας των Βάλς & Ολάντ...





υ.γ. σωστός ο συνομίλικος και συνκαταληψίας που πάσαρε σε Γαλλία και Ιταλία την μελέτη που είχε στα χέρια του για ενδεχόμενο grexit... με τα πρώτα και κυριότερα θύματα τις Γαλλία και Ιταλία... είδατε μετά ξαφνικές αγάπες...

Εγώ είμαι αυτός!!!

Η Αντιγόνη της καρδιάς μας...

True detective season 2 και οι προσδοκίες ήταν στο φουλ μετά τον γαμάτο 1ο κύκλο...

3 επεισόδια μόλις πέρασαν και η ερμηνεία της Rachel McAdams μου τράβηξε το ενδιαφέρον...

Antigoni Bezerides, ελληνικής καταγωγής Αμερικανίδα, ντετέκτιβ...

Αυτό το κουκλάκι (αν και κοντό) δίνει ρέστα σαν τη προβληματισμένη, ψυχικά τραυματισμένη ντετέκτιβ που προσπαθεί να λύσει το φόνο της σεζόν...

Μπράβο κοπέλα μου και εις ανώτερα!

Η ζωή πάντα βρίσκει τρόπο...

Κάτι διαφορετικό, από τη μαυρίλα που μας περιβάλλει...


Δείτε πως η ζωή πάντα βρίσκει τρόπο, πως τρυπώνει παντού, πως προσπαθεί να βελτιωθεί, να σπιτωθεί, να επιζήσει...

Αυτή η φωτό δεν είναι photoshop, ούτε τη βρήκα σε κανά facebook, είναι αποτέλεσμα της παρατηρητικότητας του βενζινά... και μαζί κάτσαμε και χαζεύαμε αυτό το σπάνιο, περίεργο και ιδιαίτερης αξίας θέαμα...

Near death experience

Οι Γιοί της ακολασίας

Φόνοι, ληστείες, παρανομία, πουτάνες, ναρκωτικά, όπλα, βασανιστήρια, απειλές, εκβιασμοί, ψέματα.... τέλος...

O Djibril κρέμασε τα παπούτσια του

Τέλος τα γήπεδα για τον μεγάλο Cisse... θα σε θυμόμαστε!!! Ευχαριστούμε για τις ωραίες στιγμές...

Ντου και ξύλο!!!

Βουρ για 4ο κύκλο!!!

Djibril Cisse 2015

RESPECT!!!