Το ξέρω σας τα έχω σπάσει τα @@ με το μέταλ, αλλά κι εσείς μου τα έχετε σπάσει, επειδή τα ακούτε όλα, δεν έχετε πρόβλημα, όλα καλά λοιπόν και πάμε παρακάτω. Μπορεί να μεγάλωσα, να αγάπησα και να ακολούθησα αυτή τη μουσική αλλά πως να το κάνουμε έχω και κάποια συγκεκριμένα άλλα ακούσματα... Από το 2002 ως και σήμερα σιγοτραγουδάω το riff του lose yourself του Eminem, που τον θεωρώ σπουδαίο, το Marshall Mathers EP ήταν γαμώ τα αλμπουμάκια...
επίσης μου άρεσε η επαφή του Dr.Dre με τη μουσική, το πως την αντιλαμβάνεται και τον τρόπο που χρησιμοποιούσε τα samples... αυτά για τη ραπ/hip hop.
Δεν θα ξεχάσω το κλάμα που έκανα τη μέρα που πέθανε ο τιτάνας Michael Jackson, τι να κρυβόμαστε τώρα... ο άνθρωπος τα έκανε ΟΛΑ καλύτερα από ΟΛΟΥΣ.-
Ελληνικά είπατε; Notis Sfakianakis και δε σηκώνω κουβέντα, μεγάλος ερμηνευτής, τραγουδάρες, στίχοι, από όλα... τον ξεφτιλίζουν και τον αποκαλούν γραφικό, αλλά εγώ που ακούω τύπους βαμένους με corpse paint, τι να μου πει ο Μπόγδανος και τα ανθρωπάκια με τα μπλογκάκια τους; Ο τύπος ήταν τρομερός.
Ρεμπέτικα και γενικά παλιά ελληνικά τα σέβομαι πολύ, Καζαντζίδης, Μπιθικώτσης τι να λέμε τώρα... τραγούδια όπως το "όμορφο αμάξι με 2 άλογα" ή και άλλα όπως η "Δραπετσώνα", το "δίχτυ" πάντα με συγκινούν όταν τα ακούω... σπουδαία μουσική!!!!!
υ.γ. Τρύπες και παλιό Παπακώ δεν τους λογίζω γιατί τους θεωρώ κομμάτι της μουσικής μου
υ.γ.2. RIP Αντώνη Βαρδή, να πας στο καλό "στο μέγιστο βαθμό"
