Κανα "ποιηματάκι" για τους Παλαιστίνιους;

Τι έγινε ρε φαβοριτάκια "χρονογράφε ποιητή" .... καιροσκόπε της πλάκας τύπε.... κανά ποίημα τετριμμένο 1000φορεμένο για τα θύματα στην Παλαιστίνη δε θα γράψεις;

Κινηντής ρε όχι Κιντής.....

Ρε σεις τι γέλια κάνω με τον "πρόεδρο" της ΑΕΚ .... ότι φωτογραφία το βάζουν οι φυλλάδες είναι με ένα κινητό στο χέρι

χαχαχααχχααχαχαχαχαχχααχαχχααχαχαχχααχαχαχαχ

Ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στις κότες

Ημουν τις προάλλες Μοναστηράκι βόλτα και έκανα μιά παρατήρηση... κανονικά θα τους έγραφα αλλά πέρασαν πολλοί και πολλές από δίπλα μου ντυμένοι ακριβά, με σκουφιά YVS, τσάντες burberrys, παπούτσια prada και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο πουλμουρ αξεσουάρ... θα μου πείτε νταξ δεν τους έχεις φάει στη μάπα τόσο καιρό; ναι οκ, γι αυτό είπα ότι υπό κανονικές συνθήκες θα τους έγραφα στα παπάρια μου, ΑΛΛΑ! αν όχι όλοι, οι περισσότεροι τρώγανε σουβλάκι στο χέρι ή καθισμένες σαν κακομοίρες στην Καπνικαρέα ή σάντουιτς από τα everest. Θλιβερό θέαμα....


ε βέβαια, πουλ μουρ δεν μπορείς να κάνεις με αυτά που έχεις στο στομάχι σου... δεν φαίνονται.....

Μπράβο "συνάνθρωποι". είστε στο σωστό δρόμο.... να ντύνεστε ακριβά και να τρώτε φθηνά.... προσέχτε καλά, άτοκες δόσεις δεν κάνουν στα εστιατόρια... μη μπερδευτείτε....

Αγκαλίτσας μελισσάκι

Ωραίος ο Μισέλ Λιάπης. Έκανε σύσκεψη για το θέμα των συμβασιούχων και ήταν από το πρωί μέσα στην αίθουσα. Κάποια στιγμή χτύπησε το κινητό του. Ζήτησε συγνώμη και βγήκε εκτός της αίθουσας. Μόνο που το τηλεφώνημα ήταν ότι θα είναι και εκτός κυβέρνησης.Και τι έκανε; Δεν...έκανε τον κόπο να μπει πάλι στην επιτροπή να συνεχίσει τυπικά. Απλά δεν ξαναγύρισε

(από το troktiko)

Οξο ρε αγκαλίτσα μελισσάκι.............

Σώστε την Άννα

Είχαμε πάει κάπου για Χριστούγεννα, περάσαμε γαμώ αλλά αυτό δε σας αφορά. Για μία ακόμη φορά φάγαμε στη μάπα τους γερασμένους, άψυχους, απρόθυμους έλληνες ξεναγούς του εξωτερικού..... ξέρετε, αυτούς που ξεκίνησαν να δουλεύουν από μικροί στο εξωτερικό, έμειναν εκεί και πέρασαν 40 χρόνια να δείχνουν κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια, να λένε ξανά και ξανά τα ίδια πράγματα. Και πέρασε ο καιρός και βαρέθηκαν και μεγάλωσαν και πίο πολλά μας λένε για τη προσωπική τους ζωή παρά για τα αξιοθέατα.

Σε αυτή την εκδρομή όμως είχαμε για αρχηγό της αποστολής ένα μικρό κορίτσι που 1η φορά ξεκίναγε αυτή τη δουλειά... όλο κέφι και ζωή, πρόθυμη , ευγενέσταση και γλυκειά.... Αννα, μην καταλήξεις έτσι, άλλαξε επάγγελμα.......